Lasius emarginatus – przewodnik po hodowli
Lasius emarginatus to gatunek mrówki należący do rodziny Formicidae, który od dawna przyciąga uwagę entomologów i miłośników mrówek. Dzięki swoim unikalnym cechom i stosunkowo łatwej hodowli, stały się popularnym wyborem dla początkujących i doświadczonych hodowców mrówek. W tym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce tego fascynującego gatunku, warunkom hodowli, procesowi rozmnażania, wymaganiom żywieniowym, a także przedstawimy ciekawostki i porady dla hodowców.
Charakterystyka gatunku
- Miejsce występowania
Lasius emarginatus to gatunek rozpowszechniony głównie w Europie. Preferuje tereny otwarte, lasy liściaste i mieszane, gdzie można je znaleźć pod kamieniami, w spróchniałym drewnie lub w ziemi.
- Wygląd i wielkość
Robotnice charakteryzują się długością ciała około 3-5 mm, są koloru brunatnego do czerwonawo-brązowego. Królowe (samiczki) są większe, osiągając długość 6-9 mm, zazwyczaj ciemniejsze niż robotnice. Samce są mniejsze niż królowe, smuklejsze, o czarniawym kolorze i długości około 4-5 mm.
- Różnice między samcem a samicą
Oprócz różnic w rozmiarach i kolorze, samce Lasius emarginatus mają bardziej wydłużone ciała i skrzydła, które są niezbędne do lotu godowego. Samice, czyli królowe, mają większe, bardziej masywne ciała, przystosowane do składania jaj.
Hodowla
- Warunki hodowli – hodowla Lasius emarginatus wymaga zapewnienia odpowiednich warunków, takich jak:
- Formikarium: Szklane lub plastikowe terrarium z częścią ziemną, które imituje naturalne środowisko mrówek.
- Wilgotność: Ważne jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności, szczególnie w miejscu gniazdowania (około 50-70%).
- Temperatura: Optymalna temperatura dla hodowli to 20-28°C w ciągu dnia, z możliwym lekkim spadkiem w nocy.
Proces rozmnażania
Rozmnażanie Lasius emarginatus odbywa się przez loty godowe, które zazwyczaj mają miejsce w ciepłe, letnie dni. Po zapłodnieniu, samice tracą skrzydła i szukają odpowiedniego miejsca do założenia nowego gniazda, gdzie składają jaja.
Pożywienie
Dieta Lasius emarginatus powinna być zróżnicowana, składając się z:
- Płynów: słodkie roztwory, np. cukrowe, miód rozwodniony w wodzie.
- Białka: małe owady (np. muszki owocówki), jajeczko kurze rozdrobnione.
Ciekawostki
Lasius emarginatus może żyć w symbiozie z niektórymi gatunkami mszyc, od których zbierają spadź.
Są zdolne do „budowy” mostów z własnych ciał, aby pokonać przeszkody.
Porady dla hodowców
Regularnie sprawdzaj wilgotność i temperaturę w formikarium.
Zadbaj o zróżnicowaną dietę, by mrówki były zdrowe i silne.
Obserwuj zachowanie mrówek, aby na czas zareagować na ewentualne problemy.
Wady i zalety hodowli Lasius emarginatus
Zalety:
- Łatwość hodowli.
- Możliwość obserwacji interesujących zachowań społecznych.
Wady:
- Konieczność utrzymania specyficznych warunków środowiskowych.
- Potencjalna agresywność wobec innych gatunków mrówek w hodowli.
Podsumowanie
Hodowla Lasius emarginatus to fascynujące hobby, które pozwala zgłębić tajniki życia tych niezwykłych owadów. Dzięki stosunkowo prostym wymaganiom hodowlanym, jest to świetny gatunek dla osób rozpoczynających przygodę z myrmekologią. Zapewnienie odpowiednich warunków i troska o diety mrówek gwarantują sukces hodowlany i możliwość obserwacji fascynujących zachowań tego gatunku.
